Liswindio Apendicaesar

Selepas Mendut

1/

Di hadapan Bhante, telutku ragu

memohon pemakluman atas benang kusut di dadaku,

kelalaianku memutus rantai lokiya di kepalaku—

janji-janji manusia, canda tawa yang sementara,

cinta dan kenangan yang sankhara.

Suaraku gemetar ketakutan menyesali keputusan

seraya mengucapkan pamit kepada Upajjhaya,

dan air mataku hujan membanjiri jubah kuning

yang telah melindungiku da